Het voelt alsof het eind van de wereld is aangebroken en het heeft allemaal geen zin meer. Je moet veel huilen en voelt je somber en enorm, intens verdrietig. Het lijkt maar niet op te houden. Waarom ik, waar heb ik dat aan verdiend zijn gedachten die erbij horen. Dit alles is “normaal” bij het verlies van een dierbare, man of vrouw. Of degene nu dood is gegaan of dat het om een scheiding gaat, de pijn van het verlies kan ondraaglijk zijn.
De psychische verwerking van het verlies van een dierbare wordt ook wel rouwen genoemd. Rouwen heeft tijd nodig. Dit rouwen heeft altijd een invloed op het lichaam, de manier waarop je denkt en op je gedrag. Omgaan met verdriet kan door er over te praten, dat lucht op, het geeft ruimte. Ik kan naar je luisteren, met je meeleven en tevens je daarbij begeleiden.
Door te praten in een omgeving waar jij je veilig kunt voelen, kom je sneller toe aan verwerking en dat is belangrijk, omdat er anders een kans is dat de niet verwerkte gevoelens zich gaan uiten in chronische lichamelijke klachten en je een verbitterde kijk op het leven blijft houden. Je verbitterd voelen is wat anders dan verbitterd blijven. Verbitterd voelen hoort bij het proces van rouwverwerking.
Door praten en verwerking kom je weer meer in contact met jezelf, jij eigen bron, van waaruit het leven weer meer zin krijgt. Zelf heb ik verlies ook van dichtbij meegemaakt en weet uit eigen ervaring hoe het is om je verscheurd en alleen te voelen. Herkenning, begrip, je verhaal kwijt kunnen is daarin belangrijk. Mijn ervaring is dat als je de rouw taken kunt beleven en niet wegstopt, dat dit gunstig is voor de totale verwerking van het rouwproces en je er zelf wijzer en sterker uit komt. Het is onderdeel van het leven
Te verwachten zijn:
– Betere persoonlijke balans over langere tijd
– Meer zelfvertrouwen, zelfwaardering, innerlijke rust
– Meer leven vanuit eigen behoeften, interesses en talenten; je eigen kern
– Betere relaties
Verdere info over verlies en rouw
Het rouw proces kent diverse stadia die grotendeels volgens een vast patroon verlopen. Deze stadia zijn
- Ontkenning, afzondering, verdoving
- Verlangen naar de dierbare, kwaad om het verlies, verwerken van pijn
- Het aanpassen aan een leven zonder de dierbare
- Acceptatie, reorganisatie, het een plaats geven
Het kan helpend zijn als je van te voren weet welke stadia je zult meemaken.
Ontkenning, afzondering en verdoving zijn “normale” beschermingsmechanisme tijdens het rouwen. Het is een natuurlijk mechanisme zodat er niets meer binnen komt omdat de pijn al zo ondragelijk is.
Voor veel mensen is het verwerken van de pijn, het gemis en bijbehorende kwaadheid een moeilijke taak en vluchtgedrag is dan ook geen uitzondering.
De laatste twee stappen zijn stappen in de “goede” richting maar kosten tijd. Je kunt je zo nu en dan nog leeg voelen zonder de ander, maar de intensiteit en frequentie worden minder. Zingeving is een belangrijk onderdeel naar de zoektocht van je eigen balans zonder de ander, je dierbare.
Spreekt mijn manier van werken je aan bel dan 0475-497021, maak online een afspraak of klik hier voor contact of informatie.
Psychosynthese en EFT is de visie van waaruit ik als psychosociaal therapeut mijn therapie werk verricht.